Dersom nokon hadde fortalt Mary at ho 200 Är seinare skulle verta kjendis over heile jorda, ville ho nok teke det for ein vits. Landsbyfolket ogsÄ. Like fullt er ho kjent i alle dei 200 land der Bibelselskapa i dag arbeider. Det var faktisk hennar iver som sette rÞrsla i gong!
«Den som kunne fÄ sin eigen bibel?» Slik gjekk Mary og drÞymde. Men biblar var pÄ den tida dyre og sjeldne. For Mary, som hÞyrde til i ein fattig familie, var det ein nÊrast uoppnÄeleg draum.
«Det kan du berre glÞyma,» sa mora dÄ ho nemnde det for henne. «Og kvar skal du lÊra Ä lesa? Her er ikkje skulegong for barn av fattige, som oss.» Men sÄ vart det opna ein ny skule ein times veg derfrÄ, og Mary drog lukkeleg av garde. Lesa lÊrde ho fort, men bÞker fanst ikkje heime hjÄ familien Jones. Heldigvis sÄg nabokona, fru Evans, kor ivrig Mary var, sÄ Mary fekk koma til henne og lesa i Bibelen. Og ein sundag fekk foreldra til Mary litt av ei overrasking! Presten ropte ut frÄ preikestolen: «Preiketeksta for denne sundagen vil verta lesen av Mary Jones». Mary reiste seg og gjekk fram til lesepulten, med bankande hjarta. Ho bladde forsiktig i den store boka, heilt til den staden lÊraren hadde merka av for henne. SÄ trekte ho pusten djupt inn og begynte Ä lesa. Stemma hennar var litt skjelven til Ä begynna med, men den vart snart hÞgare og sterkare etter kvart som ho las pÄ walisisk:
«Den som hÞyrer desse orda mine og gjer etter dei, han er lik ein klok mann som bygde huset sitt pÄ fjell. Regnet silte, elvane flÞymde, og vindane bles og slo mot huset. Men det fall ikkje, for det var tufta pÄ fjell.»
Da Mary var ferdig med Ă„ lesa, skunda ho seg ned pĂ„ plassen sin. Ho kasta eit blikk bort pĂ„ foreldra som sat der og skein, sĂ„ stolte var dei. Etter gudstenesta kom mange menneske bort til Mary og skrytte av kor fort ho hadde lĂŠrt Ă„ lesa. «De mĂ„ vera stolte av henne,â sa fru Evans, kona pĂ„ den store garden. «Ja, det er me,» svara mor til Mary. «Men ho gĂ„r rundt med ein fantastisk idĂ© om Ă„ spara nok pengar til Ă„ kjĂžpa seg sin eigen bibel pĂ„ valisisk!» «Det kjem ho sikkert til Ă„ klara,» utbraut fru Evans. «Det krev stor viljestyrke Ă„ lĂŠra Ă„ lesa sĂ„ fort. Ei slik jente kan greia alt som ho bestemmer seg for. Og i mellomtida kan ho fĂ„ koma til oss pĂ„ garden og Ăžva seg i Ă„ lesa i Bibelen vĂ„r.»
Mary tenkte stadig meir pÄ korleis ho kunne skaffa seg sin eigen bibel. Ho mÄtte tena pengar, mange pengar. Men korleis? DÄ fekk ho ein idé.
To hĂžner vert til ein bibel
Mary hadde lenge hjelpt mora med klesvasken. NÄ tilbaud ho seg Ä vaska for andre ogsÄ, for Ä tena pengar. Fru Evans gav henne to hÞner. Slik fikk ho egg til Ä selja. Ho passa barn, sprang Êrend, strikka sjal og sokkar. Og alt vart spart for Ä kjÞpa Bibelen som ho drÞymde om.
Etter seks Är med sparing trudde ho at ho hadde samla nok. Men ho vart svÊrt skuffa dÄ det viste seg at ingen i omrÄdet hadde biblar til sals. «Du mÄ gÄ til Bala,» sa nokon. «Presten der sel biblar.»
Bala lÄg 40 kilometer borte og der hadde Mary aldri vore. Men nÄ hadde ho vorte 16 Är og dette skulle ho greia! Med pengane godt gÞymt i ein pose la ho i veg. Ho fant pastor Charles i prestegarden og bad om Ä fÄ kjÞpa ein bibel.
«Eg er lei meg, jenta mi, men eg er utseld for biblar. Den siste eg har igjen er ogsÄ bortbestilt», seier han og peiker pÄ ei einsleg pakke pÄ bordet bak seg.
Skuffelsen vart stor for Mary. SÄ mykje strev til ingen nytte! TÄrene kom og grÄtande fortalde ho presten om seks Är med sparing, 40 kilometer til fots og sÄ like langt heim igjen utan ein bibel⊠Pastor Charles hÞyrde pÄ og vart gripen. Raskt tok han pakken pÄ bordet og sa: «SjÄ her Mary, du kan ta denne Bibelen med deg! SÄ skal eg skaffa ein annan til han som har bestilt.»
Lukkeleg sprang Mary heimover med den nye Bibelen sin. Ho hadde klart det!
Men historia stoppar ikkje der. Pastor Charles var ei tid etter pÄ eit stort mÞte i London og der fortalde han om Mary. «Me mÄ gjera noko for at alle som ynskjer det kan fÄ sin eigen bibel; om dei er fattige eller rike, barn eller vaksne; om dei bur i Wales eller England, eller kor som helst elles i verda.»
Det han sa vart mĂžtt med entusiasme, og slik vart verda sitt fyrste bibelselskap stifta i England i 1804 og i Noreg i 1816. I dag arbeider Dei Sameinte Bibelselskapa i 200 land over heile verda. Men Mary sin iver sette det heile i gong.