Adventstid med Geir Gundersen - Dag 2
Medan mÞrkret enno stig og veks, tenner vi det fÞrste adventslyset, opnar opp mÞrkret, opnar opp tida, opnar opp kyrkjeÄret, opnar opp hjartet for han som skal kome. Kva er denne tida til for? Kva varslar dette eine, spinkle lyset? Kva er det for eit rom det opnar?
-
Adventstid med Geir Gundersen
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 1
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 2
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 3
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 4
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 5
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 6
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 7
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 8
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 9
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 10
- Adventstid med Geir Gundersen - Dag 11
35Spenn beltet om livet og lat lampene brenna! 36Ver lik tenarar som ventar herren sin heim frÄ bryllaupsfest og stÄr ferdige til Ä opna sÄ snart han kjem og bankar pÄ.
HĂžyr andakten!
God morgon!
Vakne opp, ver vaken, lev vakent, som ein som er budd pÄ det som kjem. Det er adventstida sin doggfriske bodskap. Spenn beltet om livet. Lat lampene brenne, seier Jesus i dagens tekstord frÄ Lukasevangeliet kapittel 12.
Kan vi kalle det den kristne livshaldninga? Er adventstida ei tid for Ă„ Ăžve seg i den kristne livshaldninga?
SjÄ, han kjem. Barnet kjem. Gud er pÄ veg til deg i helga som nÊrmar seg. Gud nÊrmar seg i Barnet som nÊrmar seg. Gjer deg budd. Reis deg og hald deg klar. Spenn beltet om livet og lat lampene brenne. Det er krevjande Ä halde seg vaken. Det motsette kjem av seg sjÞlv. La seg overmanne av sÞvnen, ta alt som er, for gitt, flyte med pÄ tida sine bÞlgjer. Men Ä vente pÄ noko som enno ikkje er, det krev skjerpa sansar, eit medvit som samlar seg, som arbeider.
SjÄ tilbake pÄ livet ditt. Eg har erfart at det er ein god mÄte Ä vakne pÄ, og ei god Þving for den som vil halde seg vaken.
Korleis kom Gud til deg ved korsvegane dine? Korleis rÞrte han ved deg i dine lukkelege augneblikk, nÄr du lukkast med det du ville? Kva sa han til deg i prÞvingane dine, nÄr du glÞymde deg, nÄr du gjorde skade, nÄr du trÞdde feil? Eller nÄr du bestemte deg for den smale vegen til eit godt mÄl? SjÄ tilbake pÄ livet ditt. Korleis han kom til deg i alle ting som mÞtte deg, i alle menneske som mÞtte deg. Og levde du utan noko medvit om Gud, kan du fornemme spora av han i tilbakeblikket ditt?
Det er ei god Þving Ä sjÄ tilbake pÄ livet sitt og oppdage nye ting for kvart tilbakeblikk. VÄrt hjarte blir oppvekt pÄ den mÄten, dei indre sansane blir skjerpte sÄ vi kan forstÄ betre kva det er som skjer no, og korleis Gud prÞver Ä kome inn i livet mitt slik som det faldar seg ut no.
Lukas 12,37
Les i nettbibelen.37Lukkelege er dei tenarane som herren finn vakne nÄr han kjem! Sanneleg, eg seier dykk: Han skal binda opp kjortelen, fÞra dei til bords og sjÞlv gÄ fram og tena dei.
Vil vi verkeleg gÄ glipp av det? Vil vi misse det hÞvet til Ä bli oppvarta i himmelen? Late livet gÄ forbi og ikkje oppdage at Gud var der for Ä servere oss sine mettande rettar? Det mÄ vel heite Ä tape sitt liv, Ä misse si sjel. Og kva hjelper det dÄ om vi vinn heila verda? Vi mÄ Þve oss no. Vi mÄ lÊre Ä leve vakent her og no. Viss vi skal oppdage Menneskesonen nÄr han kjem den siste gongen. I den timen ingen ventar.
Les videre:
1DĂ„ kan himmelriket liknast med ti brudejenter som tok oljelampene sine og gjekk ut for Ă„ mĂžta brudgomen. 2Fem av dei var uforstandige, og fem var kloke. 3DĂ„ dei uforstandige tok lampene sine, tok dei ikkje olje med seg. 4Men dei kloke tok olje med seg i kanner saman med lampene sine. 5DĂ„ det drygde fĂžr brudgomen kom, vart dei alle trĂžytte og sovna. 6Men midt pĂ„ natta hĂžyrdest eit rop: âBrudgomen kjem! GĂ„ og mĂžt han!â
1Ein salme av David. Jorda og det som fyller henne, hÞyrer Herren til, verda og dei som bur der, er hans. 2For han har grunnlagt jorda pÄ havet, grunnfest henne pÄ strÞymande vatn. 3«Kven kan gÄ opp pÄ Herrens fjell, kven fÄr stÄ pÄ hans heilage stad?» 4«Den som har skuldfrie hender og eit reint hjarte, som ikkje lengtar etter lÞgn og ikkje gjer falsk eid. 5Han blir velsigna av Herren og fÄr rettferd frÄ Gud, sin frelsar.» 6«Dette er ei slekt som spÞr etter han, som sÞkjer ditt andlet, Jakobs Gud.» 7«Lyft dykkar hovud, de portar, ja, lyft dykk, de eldgamle dÞrer, sÄ kongen, den herlege, kan koma inn!» 8«Kven er dÄ kongen, den herlege?» « Herren, sterk og mektig, Herren, mektig i strid.» 9«Lyft dykkar hovud, de portar, ja, lyft dykk, de eldgamle dÞrer, sÄ kongen, den herlege, kan koma inn!» 10«Kven er han dÄ, kongen, den herlege?» « Herren Sebaot, han er kongen, den herlege.»